To se staví samé galerie, předražené cyklostezky, lavičky a náměstíčka. A pak dopadneme, jak v Číně kde postavily luxusní sídliště, ale nikdo na to nemá tam bydlet. Zdravotnictví jde ke dnu a přibývá nemocných, protože nemají čas se o sebe starat. Musí vydělávat, až padnou na hubu a pak dostanou výpověď, že jsou doma na kasu. Děti rostou, jak dříví v lese, protože rodiče jim musí vydělávat na budoucnost a vzdělání. Co kdyby chtěly studovat na vysoké škole fotografa, nebo totalitní režim. Je tam přes 250 oborů z kterých si mohou vybrat a studovat skoro zadarmo. Pak můžou napatlat na plátno něcosi a prodávat to v těch galeriích. Kopat díru na optiku mobilem. Jezdit v autech dokud neshoří. A péct chleba solárkem.
Proč nenapíšete, že je to Citroen. Jako Lexus co vyrábí Toyota. Ten článek je jen skrytá reklama. Proto to auto p. Borhyová tak vychvaluje. Jela jsem v DS Hybrid ve zkušební jízdě při předváděčce .Asi před pěti lety. Vypadá luxusně, ale vnitřní prostor je tak malý, že by to bylo tak pro liliputy. Hlavně místo pro řidiče je asi jen pro někoho do 70kg. Jinak se tam nevejde. A ta cena je min. kolem 1.milionu. Prostě to je reklama.
Prostě zaspali dobu, kdy ještě mohly být na úrovni dnešní konkurence. Je za to zodpovědné vedení firmy. Je mi líto těch zaměstnanců. Někteří tam pracují celý život. Firma by neměla propouštět, ale najít nějakou alternativu. Třeba se spojit s jinou firmou, která nestíhá vyrábět a začít třeba s výrobou komponentů. Jistě nějaké řešení je. Ale když jsou ve vedení neschopní manažeři a čekají od státu pomoc, tak by měly skončit oni.
Jen to tam nechte být. Ve všem se vrtáte.To jsou pyramidy, v zemi starý kostry a nevím co ještě, teď ledovce. Pak sem z toho nataháte viry a jsou z toho nové nemoce. Země se nějak vyvinula a stále se vyvíjí a my jsme toho součástí. Jen jsou stále nové technologie, které umožňují lépe bádat co se kde vyhrabe.
Až když jsem měla oficiálně potvrzenou diagnózu SPS, tak jsem si mohla zažádat o invalidní důchod, který stále vyřizují. Za léky jsem už dala asi 5 000,- a postupně mi léky ubírají. Žijeme se synem z jeho důchodu a příspěvku na péči. Mám ještě staršího syna, který je již také ze všeho vyčerpaný. Nyní mi nasadili nový koktejl z plazmy, ale je mi po tom docela špatně. Má to hodně vedlejších příznaků a já je mám asi všechny. jsem ráda, že to platí pojišťovna. I tak nikdo neví, jak dlouho tady budu. Je mi 53 a ještě bych tady ráda byla, ale budoucnost je nejistá. Zatím jsem jen zátěž pro syna. Nikoho tady už nemáme. A kdo by se zabýval o starou ženskou. Celin má kolem sebe alespoň spoustu lidí co se o ní starají. Viděla jsem na ní, jak zpívala na zahájení olympiády, že na tom není dobře a zpívala s velkým úsilím, aby dala lidem to nejlepší co jí drží při životě. Já jsem hodně kreativní a mě zase oslabuje jemná motorika, tak to mě také sráží ke dnu. Klepou se mi ruce a jsem stále unavená. I řízení auta mi chybí. Potřebovala bych umístit do pečovatelského ústavu. Ale nikde nemají místo. Ale feťáky a nepovedené sebevrahy, kteří dají druhý den revers a zkusí to zase, samozřejmě opět bez úspěchu, Tak pro ty místo je. Ta nemoc je hodně náročná v tom, že nevíte co bude druhý den. Pak vám ostatní nevěří, že jeden den chodit můžete a druhý den to nejde. To jsou pak rady, musíte se snažit! Ale to u této nemoci neplatí. Prostě si s vámi dělá co chce. Jsem celá modřina, jak neudržím stabilitu a stále do něčeho narážím. A ještě padám dozadu,Takže žádné pomůcky na chození mi také nepomohou.
Vím o čem to je. Také mám tuto diagnózu SPS. A žádný lék přímo na tuto nemoc není a ani nebude. Je nás málo, aby se výzkumem začal někdo zabýval. Je nás 1: 1 000 000 a to se výrobci nevyplatí. A také je to málo známá nemoc. Já jsem s tím začala bojovat před 13. lety. Doslova jsem musela doktory otravovat, aby semnou začali něco dělat. Ta nemoc začíná nenápadně a postupně se zdravotní stav zhoršuje. Já jsem začala mít křeče a bolesti v bederní části až se mi páteř prohnula do hyperlordózy. Ani s tím mi nikdo nedokázal pomoct. Pracovala jsem v bolestech. Jediné, co mi předepisovali, byly lázně a rehabilitace. Začalo to, když mi zemřel manžel a ještě mám ment.postiženého syna. Takže celý život ve stresu a tím se to rozjede. Psychika je velice důležitá, ta na to má největší vliv. Až když jsem začala mít křeče v tříslech a všechny svaly jsem měla tak ztuhlé, že jsem křičela bolestí. Musela pro mě přijet záchranka a dva chlapy mě musely narovnávat, abych se mohla posadit na křeslo. Na neurologii mi dali sedativa a poslali domů. Trochu se mi ulevilo, ale po třech dnech se vše opakovalo. Ty bolesti jsou tak nesnesitelné, že se to nedá s ničím srovnat. Tělo se mi vždy skroutilo, jako jsou ty odlitky z Pompejí. A bolesti jsem měla i pět hodin v kuse. A až na po čtvrté mě konečně hospitalizovaly na neurologii a začali do mě pumpovat kortikoidy a spoustu léků. Po třech dnech se mi konečně začalo ulevovat. Takto jsem brala velkou dávku kortikoidů a všeho možného asi půl roku. Ta léčba je jen experimentální. Každý má jinou, ono to ani není léčba, ale spíše to zklidní tělo od křečí.
Já tu nemoc mám také. Ale léčba je u každého individuální. Na každého působí jinak. Nikdo vám neřekne co bude zítra ani nikdy jindy dopředu. Je to syndrom u kterého se nedá nic zjistit co bude. Hlavně, že se dávají peníze na zbrojení. Na výzkum vzácných onemocnění se musí vybírat sbírky. A pokud to je ještě žena v pokročilém věku, tak to už se ani nevyplatí. A přitom ta nemoc se vyvíjí i 15 let, než se objeví první příznaky, které vám potvrdí diagnozu.Mohu potvrdit, že ty křeče jsou tak silné, že vám mohou i zlomit kosti v končetinách. Je to nepředstavitelná bolest. I několik dní a nocí v kuse. Než se najde zklidňující sedativa. Nejhorší je, že vám to nikdo nevěří. Jediná rada od ostatních je. Tak se snažte. Ale jak, když se cítíte, jako zalitý v betonu. Já mám zatím klidovou fázi.Opravdu se nedá myslet na to co bude, ale i tak to je velice složité.
Jsme země, kde se zákony, už tak dost nepřehledné a zamotané, že se dají lehce obejít. Bude tady hrozit zneužití tohoto zákona a to jednoduchou cestou.
Zase nemáte v parlamentu nic důležitějšího na práci! Vím, že na to hodně lidí čeká, ale v současné době to není na to, aby se nedaly řešit důležitější záležitosti pro většinu lidí. Pan prezident si užívá ve svém hračkářství/ ve Zbrojovce/ a má z toho velkou radost, jak to dobře vydělává. Takže i tak se dá zmařit lidský život. Pro někoho to je i zábava.
Oni na všechno sladké pečivo kydají ten hustej cukrovej sajrajt. A přitom by si to každý rád ochutnal, ale odradí ho ta vrstva polevy. a ještě na to nasypou ty velký kostky cukru. Co se týká zákusků, ty nemají s našimi konkurenci. Ty jsou naopak méně sladké a chuťově víte, že jíte malinový, ostružinový a ostatní příchutě ovoce a želatiny.
Když chce o něčem rozhodovat, pan ministr, tak ať si to zkusí prakticky. Vyčistit zuby mentálně postiženému dítěti a jsou na tom tak i dospělí. Pokud ještě nějaké zuby mají. S tím postiženým by z nich nikdo nevydržel ani půl dne! Občas prostě od nějakých věcí musíte ustoupit a časem si na to zvyknete, že to prostě není možné zrealizovat. Ono se to lehko radí!!!
0
Sledujících
0
Sleduje
0
Sledujících
0
Sleduje
Ověřený uživatel
Tento účet je ověřený Seznamem a představuje skutečnou osobu, registrovanou firmu nebo subjekt.
A přední blinkry to má kde to embrio. Zase jako, vévéčko uprostřed předních světel? No, však je spousta řidičů ani nepoužívá. Hlavně na kruháku. To už je nemusí vyrábět žádná automobilka. Hlavně, že vám to auto řekne, že si máte dát pauzu na kafe.