Já teda do Tesco chodím minimálně, mám ho celkem z ruky. Ale u každé samoobslužné pokladny v jakémkoliv supermarketu, máte při platbě možnost si vybrat, zda budete platit stravenkou papírovou či elektronickou.
Spíš mi vadí i u pokladen s pokladní málo místa na zboží již namarkované. Není to jen Tesco, ale i Penny a Albert. Vlastně i některé Billa.
Tak u nás má samoobslužné pokladny jenom Tesco a Albert. V našem Tescu sice jde zaplatit papírovou stravenkou, ale musí ji načíst prodavač. A v Albertu jde zaplatit pouze kartou. Lidl, Billa a Penny samoobslužné pokladny nemají.
Osobně se mi to ještě nestalo, že by mě obsluha posílala ke konkrétní pokladně. Nicméně pokud by se tak stalo, asi by se se zlou potázali. Nemám problém s žádným způsobem markování a placení, nicméně sama nejlíp vím, co v danou chvíli potřebuji - např. když potřebuji zaplatit el. stravenkou, vždy mířím k pokladně, protože automaty buďto stravenky vůbec neberou, a nebo je do stroje musí vsunout pouze obsluha, kterou musím nejdříve přivolat a dlouze na ni čekat.
Mně spíš rozčiluje jiná věc - že některé obchody zákazníkům žádnou možnost volby vůbec nedají. V našem městě je (kromě jiného) supermarket TESCO, kde jsou normální pokladny skoro pořád zavřené, takže všichni zákazníci stojí dlouhé fronty k samoobslužným automatům s malinkatou ložnou plochou, kde jim namarkované zboží přetéká, padá na zem, neustále musí čekat na obsluhu, protože stroje stále stávkují a mají nečekané požadavky... To je teprve mazec! Do tohohle obchodu chodím jedině, když z nějakého důvodu nemám jinou možnost, protože se tam vždycky naštvu.
Souhlasím s tím, že tykat cizím dospělým lidem, byť jsou mladší, není správné a osobně to považuji za neslušné.
Nicméně ještě víc mě vytáčí implantovaná "americká" korporátní firemní kultura, vycházející z toho, že ve většině nadnárodních firem je jednacím jazykem angličtina.
Je mi tzv. 50+, navíc jsem žena, a díky fúzi jsem se ocitla v nadnárodní firmě. Těžko si zvykám na to, že mi najednou všichni ti mladí a úspěšní manažeři či ajťáci tykají i v češtině... Pan Špaček by asi zaplakal, a nebo vyskočil z kůže 😉😎
Souhlasím s autorem článku, mám stejnou zkušenost. Když jsem něco v solidním zachovalém stavu nabídla "za odnos/odvoz", dostala jsem od některých "zájemců" prakticky vynadáno a ještě se domáhali toho, abych jim danou věc přivezla/přinesla na jimi určenou adresu. Když jsem stejné zboží nabídla za symbolickou cenu, přijeli si zájemci i z 50 km vzdálené obce a ještě si libovali, jak dobře nakoupili 😉
Tady je hlavně potřeba legalizovat eutanazii, aby se nemuselo jezdit do Švýcarska za šílené peníze.
Všem odpíračům dobrovolné eutanazie přeji dlouhou a bolestivou smrt, jako to oni svým postojem dopřávají lidem, které ani neznají.
Souhlasím s vámi. Jsem onkologický pacient, bohužel ve čtvrtém (tj. nevyléčitelném) stádiu, takže vím, že dříve či později to přijde. Hrozně se bojím umírání... nedůstojného umírání někde v nemocnici.
Terminální (tj. konečné) stádium rakoviny s sebou přináší velké bolesti. Ty se sice dají utlumit velkými dávkami sedativ a opiátů, ale z člověka se pak stane nesoběstačná bytost, ležící kus masa, či spíše kus hadru, který je druhým jen na obtíž.
Nechci se dožít této finální fáze. Chci, aby si mě moji blízcí pamatovali jako člověka. A tak přemýšlím, jak to udělat...
Sirael, mluvíte mi z duše, mám to velmi podobně jako vy. Ale ten poslední díl, kdy Filipovi začaly padat vlasy, jsem oplakala...
Teď už mám nové vlasy, bohužel nejsou tak kvalitní, jako ty původní (mnozí onkologičtí pacienti říkají, že jim po chemoterapii narostly lepší vlasy než měli dřív...), a jsem živá, zatím. Ale ty vzpomínky na tehdejší pocity jsou hrozné...
Ano. Dělám to také tak, jen používám česnek a mrkvičku do sladka. Pak máme na talíři tří dokonalé věci a né smíchaný blaf. Přeji - dobrou chut´.
Souhlasím, také nemám ráda "jídla z jednoho hrnce", to si radši dám práci s tím umýváním nádobí 😉. Mrkvičku s hráškem taky dělám na sladko, ne na slano, akorát bez toho česneku. Ale česnek miluju, třeba v bramborácích, nebo v česnečce 😉.
Dlouhé, dlouhé, dlouhé... k věci, k věci, k věci...
Omlouvám se, ale to se nedalo dočíst, vy než řeknete "kombajn", tak je po žních.
Možná, že kdybyste se méně litoval a více naslouchal, nebyl byste na tom tak, jak na tom jste, neboť méně někdy znamená více.
Nicméně upřímně vám držím palce, ať brzy najdete dobrou práci a jste v životě spokojený.
0
Sledujících
0
Sleduje
0
Sledujících
0
Sleduje
Ověřený uživatel
Tento účet je ověřený Seznamem a představuje skutečnou osobu, registrovanou firmu nebo subjekt.
Samoobslužné pokladny jsou fajn, pokud má člověk malý nákup, všechno zboží je opatřeno čárovým kódem a chce platit kartou. Jakmile má však velký nákup včetně pečiva a zeleniny, je to peklo. Kdo si má všechny ty názvy housek, baget a koláčů pamatovat? A to nemluvím o zelenině... mám v košíku cukínu nebo cuketu? Ale nejvíc mě dostal název "TS zázvor", to bych bez pomoci prodavačky fakt nedala (a toho blbce, co to programoval, bych chtěla poznat osobně 😉).