Rodiče si Oltcita koupili myslím v roce 1988, byl to RL. Do nějakých 60-70 tisíc super, a ani moc nežral. Pak z nějakého důvodu nechal táta rozpůlit motor a asi se něco nepovedlo, protože pak začal "žrát jak kráva".
Zvládli jsme s ním Rakousko, Itálii i přejezd pro Grossglockner, kde tátův kamarád měl s "Fáčkem" problém a "Olda" to vzal v pohodě.
Dělat na něm ale cokoli bylo za trest, ke všemu strašně blbej přístup.
Naši ho v 1993 vyměnili za formana a jezdil s ním děda až do smrti v roce 2005, respektive 2004 (děda umřel těsně po Novém roce 2005).
Na svou dobu to bylo povedené a dobré auto, tedy alespoň co se týče "východního bloku".
Je tolik možných variant. Mohli jsme se s jinou civilizací minout v čase. Můžeme být my těmi prvními co jsou nejdál. Nebo právě v tenhle okamžik nejdál a jinde třeba teptve vynalézají písmo nebo objevují oheň. Jiná forma civilizace nemusí mít vůbec strukturu a formu, jakou my si pod výrazem "vyspělá civilizace" představujeme (biologicky i sociálně). Nebo jsme se neminuli a setkali (zvláštní vyobrazení a sošky atd ze starověku) a tyto civilizace se již v mezičase stihli zničit nebo prostě jen upadnout...
Těch variant je nepřeberné množství včetně toho, že žijeme v "Matrixu"...
Chorvatsko miluju. Obzvlášť Stáří Grad na Hvaru. Nostalgie a vzpomínky. Ale chci svůj luxus a ne vařit v apartmánu.
Stáří Grad je poslední roky luxusní resort. A drahý. Když chci lepší hotel, pohodlný transfer z letiště a vyhled na moře, večeře v hospudkach, tak prostě ta cena neodpovídá. Takže naposledy v roce 2019 a týden ve 3 ( 2 dospělí a dítě) s dopravou kolem 100 tisíc. Dneska je to 2x tolik. Za to se můžu válet na Madeiře nebo Kanárech...a tak jsem propadl kouzlu přírody a rybolovu a jezdíme ke kamarádovi do Švédska, kde nejdražší položka je chlast, který mu vezeme.
Jeho lovecká chata je nam k plné dispozici, loď taky, večer grilujeme kecame a pijeme, co víc si přát.....
Článek na který reagujete byl "trochu zvláštní" ale bohužel i Vy částečně fabulujete, nikoli však s daty, ale vytváříte alternativní historii. Stav který v článku popisujete je fakt. Jaký by byl vývoj dál kdyby bitva na Bílé Hoře dopadla jinak je již ovšem spekulace. Je potřeba si uvědomit, že začínala 30-ti letá válka a ta mohla přinést cokoli, co dnes nedokážeme predikovat.
Že katolická část populace utiskovala tu nekatolickou je ovšem fakt. A minimálně pro tu nekatolickou část populace se jednalo o "značně nekomfortní" dobu.
Vaši předci se odebrali do exilu. Moji přímí předci (Václav Jiří Holoubek - Peristerius) pod nátlakem konvertoval ke katolicismu (i když nikdo dnes nedokáže asi říct, jak moc to byl nátlak a jak moc oportunismus) a X-krát prastrýc má jeden kříž na Staroměstském náměstí (Šoltys z Felsodrfu). Ne, nebyla to radostná doba, i když posuzovat ji z dnešní perspektivy není jistě jednoduché a otázka je, zda správné.
Každopádně tvořit alternativní historii je velice nebezpečné a ošemetné.
Před mnoha lety jsem poznal slovo "prepper". A zjistil jsem, že jím vlastně jsem, i když jsem to nevěděl.
Původní význam a hnutí vzniklo v USA v době po druhé světové válce, kdy nebyla úplně jistota, že nenastane jaderná válka mezi USA a SSSR. To bylo asi opodstatněné v dané době, i když zpětnou optikou víme, že zbytečné.
Být "prepperem" není nic jiného než se vracet k postupům našich prarodičů. Mít ve spíži víc jídla než jen na další den, umět si něco vypěstovat, i kdyby to mělo být jen rajče na balkóně, umět si udělat haldu věcí, které většinová společnost jen nakoupí - počínaje třeba marmeládou a konče vím já ... každý dle svého vkusu a možností.
Sedět na hromadě konzerv a krabicích střeliva a očekávat SHTF je nesmysl.
Pracovat na sobě, učit se třeba rozdělat oheň ocílkou a pazourkem nebo moderním křesadlem je na druhou stranu zábava, i pro děti. Mít pár záhonků je zase dobré pro zdraví, jednak v plodinách a jednak pohyb na čerstvém vzduchu a protažení těla. A tak bych mohl pokračovat. Musí to člověka bavit ta cesta a ne se hnát bezhlavě za cílem, což skončí právě těmi konzervami a náboji...
Mám za sebou zkušenost, kdy se mě ve firmě potřebovali zbavit, ale vyhodit mě nemohli (situace byla komplikovanější vzhledem k tomu, že firmu koupil nový vlastník, kde jsem byl takový styčný důstojník mezi původními a novými majiteli a měl jsem plnou podporu a důvěru nových majitelů, což úplně nevyhovovalo novému lokálnímu vedení firmy).
Takže mě vyhodit nešlo, ale nastavené "pracovní podmínky" byly takové, že jsem raději odešel sám. Peklo na zemi jsem odmítal snášet. A odchodem jsem si určitě nepohoršil 🙂
Nemá cenu se zuby nehty držet tam, kde mě nechtějí. Ale musí se to brát jako výzva a příležitost, ne jako újma a příkoří.
No, jelikož osobně nehodlám nikoho omezovat, ale stejné požadavky mám na své okolí, tak zásadně veřejnými dopravními prostředky nejezdím. Odmítám se uskromňovat a zároveň se nechat kde kým komandovat. Tak pálím naftu a mám krásné pohodlí, roztahovat si a se můžu jak chci, klidně podrbat a nikdo nemá právo se tím cítit jakkoli dotčen.
Zvěrstva nacismu, stejně jako komunismu a dalších -ismů by neměla být zapomenuta a měla by být trvalou připomínkou čeho je člověk schopen, pokud je naočkován určitou ideologií.
Na druhou stranu, rozdělovat holokaust na holokaust Židů, holokaust Romů, Sintů, případně likvidaci postižených nebo politicky nevhodných, nebo celých dalších národů ... rozmělňuje se tím dle mého názoru podstata celého odkazu. Že vyvražďování jedněch bylo jiné než vyvražďování jiných. Bylo to systematické vyvražďování LIDÍ kteří jsou nějak odlišní od "většiny" nebo chcete-li "žádoucího standardu".
Je jedno, jestli je člověk černý, bílý, žlutý nebo puntíkatý, případně jestli má obě ruce a nohy nebo mentální postižení. Je to lidská bytost a všichni lidé jsou si rovni, nebo by alespoň být měli.
Odkaz holokaustu by měl být ten, že už nikdy nedovolíme, aby jedna skupina lidí terorizovala a systematicky likvidovala druhou skupinu lidí a to bez ohledu na jejich původ, národnost, barvu, vyznání nebo jakékoli jiné měřítko si doplníte.
Prostě toto se už nesmí nikdy opakovat.
Nevím, osobně mám s Kooperativou pouze dobré zkušenosti. Máme u nich pojištěný dům, domácnost, auto, zdraví, život...Možná že to i tím, že mám jednu úplně super pojišťovací agentku, nikoli smluvní ale jejich zaměstnankyni, která vždycky na zavolání zajistí všechno co potřebuji k plné spokojenosti.
Jistě jsou i levnější pojišťovny, kde by se dalo na stejných produktech výrazně ušetřit, ale odmítám riskovat a jít do neznámých vod, když vím, že tady všechno perfektně funguje i v případě problémů, tedy plnění ze strany pojišťovny.
Když před mnoha lety bylo potřeba několikrát řešit pojistnou událost na vozidle, vždy to proběhlo rychle, bezproblémově a hladce. Když nám loni naší vlastní chybou shořela zahradní kuchyně / altán, plnění bylo opět bez problémů, rychlé a vzhledem značné výši škody by se dalo říct, že obratem. A když měla manželka v práci úraz, tak z jejího úrazového pojištění, i když to trvalo a dokládalo se halda papírů a vyšetření posudkovým lékařem, tak i pak bylo řešení zcela bez problémů.
Je ovšem pravda, že dodržuji striktně smluvní ustanovení a termíny plateb.
V oblasti makroekonomiky jsou změny běh na dlouhou trať. Jakákoli změna parametrů se projeví nejdříve v řádu měsíců nebo let. Takže vetšinou z reforem jedné vlády těží nebo krvácí vláda následující. Když teda drahota, tak drahota, pojďme se na ni podívat blíž...
Inflace se začala růst v roce 2021. Kdo byl v té době u moci 8 let víme. A jelikož se inflace rozjíždí hodně pomalu a stejně pomalu klesá, tak "Fialova drahota" byla ve skutečnosti Babišova a současná vláda ji konečně zabrzdila. Šlo to rychleji? Možná ano, vždycky jde udělat něco líp a jinak. Ale každý se základním ekonomickým vzděláním potvrdí, co jsem napsal výše (hezký argumentační faul ode mě, co?).
Další reálnou věcí je to, že nemůžu říct, že to a ono stálo tolik a tolik a teď to stojí tolik, ale kolik si dané věci můžu koupit za hodinu své práce. měl jsem dejme tomu 20.000 a teď mám 25.000 v a inflace mezi tím byla dejme tomu 25%, Takže si můžu koupit pořád stejně.
Stoupla moje produktivita? Dávám svému zaměstnavateli víc než jsem mu dával předtím? Mám pro něj vyšší přínos? Pak mě měl ohodnotit líp. Ale jestli v zaměstnání přináším pořád stejně, mám stejný výkon a nedávám nic navíc, není důvod, aby mi zaměstnavatel cokoli přidal navíc, míněno v reálné hodnotě.
Já sice odpůrcem demokracie nejsem v žádném případě, ale o jednom "zlepšováku" bych věděl. Změnit republiku na konstituční monarchii v podobném smyslu slova jako byla v Británii. Tedy panovník, horní komora parlamentu dědičná (ono se to nezdá, ale pokud už 3-4 generace zastává nějaký úřad a je pro něj od mládí vychovávána, tak to tak trochu přejde do krve) a volenou poslaneckou sněmovnu s faktickou zákonodárnou silou. A panovníka s právem nejen vetovat, ale v případě nutnosti parlament rozpouštět, odvolávat vládu a vydávat nařízení (pokud se nepletu ve Velké Británii toho naposled bylo využito za druhé války) kontrolovaný pouze ústavním soudem. Jenomže, systém hezký, ale pokud není na trůnu panovník disciplinovaný s oporou desítek generací za sebou, tak je to systém taky na pytel a zneužitelný.
Jak autorka píše, dovolené za socialismu nebyly špatné. Ale zásadní rozdíl je v tom, že tenkrát jiných možností moc nebylo.
Dneska může člověk večer sednout k počítači, rozhodnout se kam letět a druhý den už je na pláži / na horách / za památkami skoro po celém světě. Bez nutnosti nějakých povolení, schvalování, podlézání a doprošování.
Je tady totiž jeden zásadní rozdíl. Dneska nikdo nikomu dovolenou ve stylu socialismu nezakazuje, když to člověku vyhovuje, může si ji pod stanem nebo kdekoli užívat dle libosti. Ale má i jiné možnosti, i když to někdy prostě něco stojí.
Spíš mi přijde nepochopitelné, že ti co velebí socialistickou dovolenou (proč ne, dětství u babičky a dědy nebo pod stanem v kempu bylo nádherné) se rozčiluje, že někdo chce Egypt, Maledivy, Karibik ... protože oni na to nemají. A když si to nemůžu dovolit já, tak utrum, nikam taky nepojedeš a šup pod stan do kempu.
Ona většina těch "jiných" je fajn, také jich pár znám. Ale pak je mezi nimi malá skupina (já si myslím, že stejně jako v jakékoli populaci bez ohledu na orientaci) která je militantní, protivná a kazí jméno těm slušným. Většina těch které znám a jsou "jiní" je právě tahle skupina taky hodně trnem v oku.
0
Sledujících
0
Sleduje
0
Sledujících
0
Sleduje
Ověřený uživatel
Tento účet je ověřený Seznamem a představuje skutečnou osobu, registrovanou firmu nebo subjekt.
Sice mi do 55 chybí ještě 10 let, ale odpracováno (a odplaceno na pojistném) mám skoro 25 let. Do důchodu bych měl jít v nějakých 66 - 67 letech, podle posledního návrhu, ale než půjdu, tak se tohle číslo určitě mnohokrát změní. Takže budu mít odpracováno nějakých 47 let. A nevěřím, že na důchody bude. Takže skoro 50 let odvádět s vidinou, že že o mě se stát nepostará.
Průběžný důchodový systém je přežitek. Vzhledem k demografickému vývoji je prostě nezvládnutelný. Když ho Bismarck kdysi zavedl, na 1 důchodce pracovalo 10 nebo i víc pracujících. Už dnes se mluví o nějakých 2-3 pracujících. A bude hůř.
Tahle vláda to konečně alespoň začala řešit. Jestli úspěšně? To se uvidí časem, s odstupem 5 -10 let. Ale pokud by se to nechalo "vyhnít" tak za pár let na ty důchodu skutečně nebude, nebo se budou muset zvedat hodně daně pracujícím s vidinou toho, že budou platit víc, aby pak méně dostali.