Kdybych byl právník učitelky, tak bych argumentoval: Trochu bych ubral, slavný inkviziční soude. Učitelka jí chtěla evidentně plácnout po zadku, což je adekvátní prostředek, aby se holčička vzpamatovala z hysterického záchvatu. V tu chvíli ze strachu z plácnutí sebou dítě samo švihlo o zem. Video není kvalitní, vše zakrývá nábytek a není jasné, co vyvolalo tak neadekvátní reakci dítěte, ostatní děti jsou klidné. Bouře ve sklenici vody, slavný soude. Je jasné, že rodiče, kteří evidentně nezvládají výchovu, budou tendenčně zneužívat nelegální nahrávky, na které jsou mj. i další nezletilé děti a k jejichž natáčení neměla autorka nahrávky zcela jistě svolení. Příslušný lékař by měl primárně zkoumat, v jakém prostředí dítě vyrůstá a zda toto není příčina celé kauzy, n'est-ce pas?
Děti jsou klidné??? Ty ostatní byly šokované milý pane! A ta stará raketa to naprosto nezvládla! Je na to vzdělaná, má si s tím umět poradit a už vůbec u dítěte, které je ve školce teprve druhý den, tam se musí předpokládat, že to bude těžko zvládat.
Spíš bych si položila otázku jako učitelka, co byl ten spouštěč takovéto silné reakce malé holčičky, než takto reagovat. A ty ostatní děti též prodělali šok a trauma, když viděli násilí na malém dítěti. Byli jako opaření. Učitelka se zachovala jako malý harant!!! Ta nezvládla své nervy na uzdě!! Je to určitě vytržené z kontextu, protože něco to muselo spustit a profesionálka to nezvládala. Na takovéto chování má být ,,vycvičená"!!! Rodič jako rodič vzdělání na výchovu nedostane, ten se rodičem prostě stane a vede výchovu tak, jak ji viděl doma u svých rodičů, což někdy vede k tragédiím. Ale učitelka, byť ve školce nebo škole, tak ta MUSÍ!!! být na toto trénovaná, jinak tam nemá co dělat. Učitelství není jen o předávání vědomostí, ale je to hlavně o vedení dítěte jak jen je to možné, tím správným směrem a ne toto. Mám 4 dospělé syny a 3 vnuky a díky Bohu takovéto vztekání neznám, ale zabějčenost nebo paličatost ano a nebo uraženost, ale vždy jsem si položila otázku PROČ? Proč tak vnouček se chová nebo syn. Násilí plodí zase násilí!!! Učitelka má mít ,, rozum"!
Jenomže tomuhle se dalo předejít, kdyby Klusovi kupovali pejskovi psí hračky, které jsou pro něj bezpečné, nikoli aby na koberci nacházel pohozené dětské pískací hračky, zbytečná smrt pejska.
Jak toto víte? On rozkousal normální psí pískací hračku. Mám dva Boloňáčky a je těžké jim koupit hračku bez pískadla, prostě nejsou!. A pokud mají s pískadlem, vždy je to to první, co vykoušou! Nám zemřela před dvěma lety v necelých dvou letech náhle taky holčička. Začala plakat, tak jsme ji naložili a hned jeli, sono, RTG, krve a nic nikde nenašli. U dr byla naprosto v pohodě a tak se divil, co že jsme to ,, viděli". Tak se jelo domů a v noci najednou z ničeho nic obrovský jekot, pláč, nevěděli jsme , co se děje. Bříško měkké, teplota žádná, na osahávání pláčem nereagovala, prostě ani lékař nic neshledal a tak se zase jelo domů. A ona za 4 h zemřela, doma v náručí. Pitvat jsme ji nenechali a tam jsme ji taky nechtěli nechat. Paní lékařka to přisoudila aneurisma v hlavě, dle těch zpětně příznaků. Když jsme celou dobu zpět prošli. Jenže MRT je až v Brně a musela by být na to uspána a nikoho toto u psa, který byl z chovatelské stanice ( prý nej z ČR ) nenapadlo. Měla být u nás a mělo to být takto. Stavěli jsme na to později konstelaci a i pejsci mají svou karmu. A k tomu mi zemřel půl roku před tím můj bratr ve svých 43 letech na Covid a její osud se naplnil a aby mu tam nebylo ,, smutno" šla za ním, znala ho dobře. Ten pejsek měl být u Klusů, má to nějaký důvod a on se zase jednou narodí. I když teď to neskutečně bolí.
Žiji v Rakousku a to, co ukázala reportérka na videu, to není nic, proti tomu, co se děje dál po Dunaji směr St. Pölten nebo od Zwettl do Kamptal až do Langenlois, pak Wien. No a až doteče voda z Moravy do Dunaje, bude těžko i v Bratislavě. Snad Vltavská kaskáda dokáže přítoky zmírnit, aby Labe se nerozjelo. No je toho všude hodně. Cítím s každým, koho se tato situace nějak dotkla a že těch lidí a zvířat je nespočet.
Ano, vztah rodič - dítě je založen na pocitech. Dítě prostě cítí, jaký vztah k němu rodiče mají, cítí, jaký vztah mají rodiče mezi sebou, jaký vztah mají k dalším dětem (pokud tam jsou). A tyto pocity jsou správné, protože jsou založeny na unikátním příbuzenském vztahu. Dítě neví, co je sebestřednost a není schopno vědomě takového chování. Pro odstrkování dítěte nikdy neexistuje žádný oprávněný důvod, přesto se tohoto chování mnoho rodičů dopouští a tím spouštějí u svých dětí psychické problémy, přetrvávající do dospělosti. Dělo se to a děje v mnoha rodinách.
Naprosto souhlasím! Jsem nejstarší že 4 ( 3 holky, poslední kluk ). Nenávist mých rodičů vůči mě byla a je obrovská! ,, Kvûli tobě jsme se museli brát!” To jsem slyšela furt. ,, Měla si být kluk!” ,, Jsi nám dlužná za výchovu!” ,, Nezasloužíš si nic” A jiné šílené věty. Řezali mě řemenem, vařečkou, plácačkou na mouchy, rukou. Sestry nikdy nedostaly, vše byla jen prý moje vina. Bratra jsem měla ráda, byl o 10 let mladší a musela jsem se o něj starat od miminka. ,, Udělej, ukliď po něm, přebal, nakrm, vezmi ho sebou, vykoupej jo, vymáchej plínky atd. “. No a před 2 lety bratr náhle zemřel a hned za pár týdnů můj syn koukne do katastru a dům a celá usedlost je napsaný na mou mladší sestru a její dceru. Žije v Mnichově, peněz, že neví, co s nimi. Stále ji podporovali, soutěžili moji rodiče s druhou stranou od švagra, druhá sestra v Itálii a tam to samé. Obě nikdy našim nepomohly, sem tam něco koupili. Ale pomáhali jsme my s mužem a naši 4 synové mým rodičům přestavovat jejich dům, střechu, patro, pak bratrovi, který si postavil v části po naší babičce. On jim též hodně pomáhal, ale ani jeho jediný syn z majetku nic nedostal. Sestry se o rodiče nestarají, vím od lidí ze vsi, že si na ně rodiče už stěžují. Ale se mnou kontakt nemají, odstřihli nás před pár lety, protože jsem jednou řekla, aby taky sestry pomohly a to bylo zle.
Ano, od mala cítím, že jsem nemilovaná, bití, žádná láska. Vždy jsem si myslela, že jsem z Děckého domova.
Proč urážka všech tchýní. Jsou tchýně, co jsou zlatý a pak tchýně, co se snaží udělat snaše peklo ze života. Vždy takové jedule byly a budou. Stejně jako může být i toxická snacha, některé umí být taktéž pěkné jedule.
A co když je to obráceně? Co když snachy jsou k ničemu a neschopné? Pomlouvačné, líné a protivné už jen že zásady?
Zaujal mne ten titulek... "toxická tchyně"... To jste vzali kde ? Patrně od pubertální mládeže, která má "toxické" rodiče, "toxické" učitelky, "toxické" sourozence a podobně... Že Vám není hanba ! Chápu, že vztah mezi tchyní a snachou, sourozenci nebo rodiči a dětmi může být jak skvělý, tak i problematický. Ale aby redaktorka používala slovník půberťáků... to u mne klesla na úplné dno (ať už je článek jakýkoli). Můj názor.
Souhlasím s Vámi. Jsem máma 4 synů a takovéto články mi příjemné nejsou tedy. Automaticky nás ,, označkovat”
Mně se osvědčilo chovat se k tchyni úplně stejně, jako ke každému jinému cizímu člověku, kterého potkám na ulici nebo ke každé jiné návštěvě. Zdvořile, slušně, ale zároveň trochu rezervovaně - aby prostě věděla, cítila, že ona je ona (návštěva), její syn je její syn a já jsem já. A že není můj rodič ani vychovatel, vlastně není ani příbuzná, jen matka mého muže - on to je, koho jsem si vzala. V začátku nějaké náznaky rad nebo hodnocení byly, asi oťukávání, kam až může, ale přecházela jsem je tak, jako kdybych je neslyšela - nijak na ně nereagovala a odpověděla úplně jiným tématem, které ji vrátilo zpět do její role návštěvy. Třeba tím, že jsem jí, jako návštěvě, nabídla kafe a zeptala se, jestli si k němu dá punčák nebo chlebíček. Brzy s tím přestala - zjistila, že to nefunguje a jediný, koho tím naštve, je ona sama, když nedosáhne odezvy. Kdo potřebuje, aby ho všichni milovali, často se jim podbízí a tím si kope hrob. Já to nepotřebovala. Proč by mě měla mít ráda, co by mi to přineslo ? Stačí mi totéž, co dělám já - aby se ke mně chovala zdvořile, slušně a se stejnou úctou, jako k cizímu člověku na ulici - víc od ní nepotřebuji. Na každou hru musí být dva 😉
To snad nemyslíte vážně!!! Napadlo Vás, že i Vy budete tchýně?! A pokud máte syna, tak takto přesně nenáviděná, jak to píšete Vy!!!? Jsem máma 4 synů a je to v lidech, dvě snachy stejného ražení jako Vy!! Jen se vnoučata cpou k jejich matkám, podělané jsou že svých tetiček atd. A své kluky jsem vychovala tak, aby byli na své ženy jednou hodní a pomáhali jim. Tolikrát jsem se před nimi těch snach zastala a co mám? Smutek v srdci. Neumíte si tu bolest ani představit, když jste pro ty snachy jen h…o! Vnoučci mě mají rádi, ale věčně mi to pošeptají, že nesmí k nám, že maminka se s tatínkem pohádala. A tak mlčím a nic neříkám a jen se tiše dívám, jak moji synové makají v práci, doma, na zahradě, vaří, perou, blbnou s dětmi a dámy si ,, hrají” na mobilu a nebo pijí kávu u sousedky. A říkám si, že historie se opakuje a že jejich snachy jim tu pohrdavost jednou vrátí. A ti další dva synové? Ti mají moc hodné ženy. Tykáme si ( že všemi 4 snachami ), zasměje, obě mají děti z jiných vztahů a my ty děti milujeme. Rozdíly neděláme. A slyším to tolikrát, že konečně mají pořádnou babičku a dědu. Pýcha milá paní, pýcha to je, co z Vás mluví a věřte, že karma je zdarma. Až jednou jako tchýně, budete sedět u mladých a doufat, že dostanete aspoň tu kávu, že Vám to konečně dojde.
A jen dodatek! Matku má Váš muž jen jednu a NIKDO to nemůže změnit! Má jí v srdci, krev není voda! Kdežto ženu může raz dva vyměnit, těch může v řadě stát několik! Vy to jisté nemáte, jeho máma ano! Chlapi se někdy nechtějí pouštět do sporu, není jim to příjemné, proto raději mlčí a snesou doma semetriku. Milují děti
ono nešlo ani tak o zákaz, jako o to, že prodejny byly většinou s obsuhou a malé na prostor. A já se pamatuji, že jsem měla hluboký kočár veliký a kdybych se s ním nacpala do obchodu, tak už tam nikdo neprošel. S tou porodnicí máte pravdu, bylo to asi kvůli hygieně, ale zase na druhou stranu, já bych ani nechtěla, aby můj manžel byl třeba při porodu. Byla jsem si odporná sama sobě s tím obrovským břichem a nestála jsem o to, aby byl někdo se mnou v porodnici. Držet za ručičku rozhodně nepotřebuji.
A mě se to právě líbilo, mít muže u porodu 4. syna. První 3 syny ( dva v komunismu, 87, 89 a třetí 91) jsem rodila sama a bylo mi hlavně s prvním neskutečně smutno. Bylo to 13.9. a v Jindřichově Hradci v porodnici malovali a mě to chytlo v noci na 13 a tak jsme frčeli od Třeboňska s našima ( muž byl na vojně v Žilině 🙁 ) do Dačic do porodnice. Tam mě neměli už kam uložit a že prý Hradec už od rána bere, tak mě prohlídli a že bychom to ještě stihli a jeli jsme zpět. Studený sál se zelenými kachličkami, mě 19, nikde nikdo, první porod, bolest, smutek, strach. Sestra vylezla, koukla, něco zavrčela a zmizla u sebe a já tam sama. Vonělo to sice vymalováním, ale tu zimu cítím do dnes. Hlad jsem měla, protože porod trval 12h od noci až konečně v 11.30 se syn narodil. Jen z povzdálí ho ukázali, ucmrdla, že je to kluk a odnesla ho. Pak dvě hodiny tam sama ležet, jen koukla na zatahující se dělohu a jinak nic. Komunikace 0. Po 2 hodinách mě odvezli na pokoj, kde byla první maminka z noci. A pak přišla sestřička ve vínovém svetru - Anděl, pro mne ,, babička" před důchodem, zlatá byla. Tu jsem pak naštěstí měla u dalších synů zase ve službě. Až 4. syn, 96 r., tam byl můj muž a tak jsem byla ráda, mohla jsme se o něj opřít, mlčky jen stál, ale věděla jsem, že mám v něm oporu. Syn se narodil a manžel plakal, oba na to do dnes vzpomínáme rádi. Tolik mi děkoval, stále dokola mi to opakoval.
Co se týče malého kloučka s únosem, mám to celé před očima, doma jsem měla malé děti a trpěla jsem za maminku. Ale bylo mi líto i té paní, co se k tomuto činu snížila. Díky Bohu, že mu neublížila.
Jako matka 4 dospělých synů, synů, který každý má jiný charakter, byť vyrůstal v jedné rodině, vidím problém v jeho matce!!! A možná i otci. Paní, která díky němu přišla o dceru, to v jednom rozhovoru řekla dobře:,, Jeho matka si myslí, že jsme na tom stejně, já přišla o dceru, ona o syna! Jeho matka měla pocit, že je ve stejné pozici jako já”. Tak nějak v tomto duchu. A i zde to v článku zaznělo. Naprosto do teď nepochopila, že to on byl a je pachatel! Pokud mé dítě vydá statisíce za tolik zbraní, tak je něco špatně! Už jen myšlenka na to, že si koupí jednu, by mne zalarmovala!!! A ne, mít radost, že má koníčka! Ta madam se cítí sama jako chudinka a oběť! Odtud vítr vane! Mám pocit, že tam zažíval první odmítnutí. A pokud měl chuť zabít otce, tak někdy matka na své dítě, hlavně pokud je to syn, deleguje, svou nenávist vůči svému muži, jeho otci. Delegovaný vztek. Je o tom spoustu literatury. Problém je ta matka. Ani není normální, že se otec se svou původní rodinou 25 let nestýkal. Že by zase jeho žena? Asi byl ,, slabý” se jí postavit. Tak to na mě působí.
Holubinky uměla sbírat moje babička ( r.n. 1915 ) a škoda, že jsem ji tenkrát dobře neposlouchala, dnes bych si byla jistější. Proto je raději nesbírám. Vysočin, uměla z hub výborná jídla. Děkuji Vám, připomněla jste mi mé dětství. Jinak žijeme v Rakousku a na druhé straně Českých Novohradských Hor, tu u nás, tady jsem Kotrč němcův už viděla několikrát. Jinak hub tu roste hodně, jenom Rakušané je nesbírají, pouze smrkové hřiby. Díky za Vaše videa, pomáhají.
Mám 4 syny , dva poslední v jejich věku, no to je neskutečné, co rodiče musí prožívat. Dva zdraví, sportovci a k tomu sestra, navždy bude mít sňatek spojen s touto tragedií. I kdyby ( což myslím, že udělá ) ho odložila, tak každý další datum jí bude tento moment připomínat. Před 35 lety se stala přítelkyni mé matky též tragická událost den před sňatkem její dcery - utopila se neteř ženicha, 6 letá holčička. Spadla do odvodňovací šachty, kanálu, kterou někdo přikryl jen kartónem. Místo bylo mezi obchodem a školkou, taková sviňárna, takové lajdáctví jednoho lempla. Maminka šla s ní do obchodu, koupila jí lízátko a ona, že ho sní před obchodem a než zaplatila, holčička byla pryč. Pár vteřin!!! Hledalo ji celé městečko a všichni se shromáždili právě před obchodem a školkou, kde byl ten kanál a až po 8h hledání, tak dědečka napadlo se podívat pod karton!!! Nikoho to nenapadlo!!! Neskutečné, jen růžové šatečky byly vidět. Buďme každý vděční, za každý krásný den. Srdce mě bolí za každého člověka, který ,, musel" jít dříve, než by se předpokládalo a je jedno kde na světě.
Jinými slovy, hodnota ženy v partnerství podle vás spočívá v tom, s jakým nadšením dělá manželovi služku. Smutné čtení.
Služku? Tak pokud ona vstává déle než on a syn už ráno v 5:30, kdy kluci běžně vstávají, má pro celou rodinu jídlo na stole. Vše jako na hotelu, děcka najedená, pak to sklidí a rychle je obleče ještě, pak sebe a maže hodinu autem do Rakouska do práce. A madam se teprve při jeho odchodu vyvalí z ložnice, tak to by Vám jako matce svého syna srdce utrhlo!!! Ani není schopná mu aspoň dát pusu a poděkovat, že vše má ráno hotovo!!!! A večer se vrátí, mezi tím nakoupí, přijede, něco u linky zhltne a jde jí vařit na další den, aby madam nemusela? A pak rychle ještě kluky vykoupat a uložit a ona jen přendavá nohy zrovna u sušáku plného prádla, které mohla mít dávno složené? Za celý den ve vedrech, kdy to uschne raz dva? Kdy pračku stihl syn ještě ráno zapnout? A my s manželem ani nepípneme, aby nebylo zle, že by mu to jednou u rozvodu osmažila mi řekl! Nevíte, tak nekomentujte! Ta druhá snacha, ta učitelka, byla vdova se dvěma dětmi po kamarádovi našich synů. A tak dlouho jí druhý syn pomáhal, až vznikl vztah, narodil se jim syn, náš první vnouček ( teď je mu 10 let ). Jenže ona je hotové neštěstí, ani nevíte, jak si na ni její předešlá tchýně stěžuje a její vlastní matka mi každou chvíli volá, že neví, po kom je tak lenivá. Ta má ještě další dvě dcery a tak šikovné holky jsem už dlouho neviděla. A třetí syn má fajn ženu, čistotnou, pracovitou a k tomu hodnou i na něj a na nás. Je to v člověku. Taky jsem to vše stihla, děti, práci, domácnost. A to je ta od nejstaršího ještě na mateřské a kluci chodí do školky. Ten mladší méně, bere na něj mateřskou, ale ona se jen válí. Nic nevíte
😄 A vy tedy uklízíte, žehlíte, posmrkaný papírový kapesníky házíte hned do koše, chlupy v odtoku vany a po holení v umyvadle hned vyhazujete a vyštětkováváte záchod?
No můžu Vám říct, že pán má pravdu. Mám 4 syny, ale dva mají ženy taková prasata, že by zvracel!!! Kdyby ti troubové doma neuklízeli, šlo by to ze dveří naproti!!! Naprosto to nechápu! Ta jedna, právnička, ta se válí jen na koberci s nejstarším vnukem a že si ,, jako hraje” a druhého malinkého synka klidně nechá samotného v jiné místnosti neomezeně plakat! Syn se jí v neděli večer ptal, zda a kde má vyprané oblečení na ráno do práce a ona na něj jen zařvala:,, Sis to nevypral”?! A to makal celý výkend na stavbě domu a ještě večer nakoupil a uvařil! A druhá, učitelka na vyšším stupni, no ta snad ani neví, že pračku mají. O vaření a úklidu ani nemluvě. A tak si nadávám sama sobě, že jsem na své syny byla přísná a vše je naučila, páč s manželem jsme dělali nepřetržitý a bylo toho až kam ( jsem zdrav. sestra, manžel kovář, makajíví ve fabrice ). Třetí snacha je šikovná, kadeřnice, sama vychovávala jejího synka z předešlého vztahu. Čistotná, pracovitá, upravená, milá. A poslední syn se s přítelkyní po 6 letech rozešel, už té líné potvory měl po krk. Jen má zlomené srdce, páč si zamiloval její dcerku. Byl jí tehdy rok a tak ji má v srdci a ona jeho. Volají si aspoň. Krásná, milá a hodná, šikovná holčička. Mě si ta právnička naše věčně na mého syna stěžuje, že furt je na ,, jejich stavbě” a že ona je sama a nebo, že je on v lese dělat dřevo. Ale že si sebou často bere staršího vnuka a jí doma zůstane menší, který je šikovný, páč se na něj vykašlala a nevěnuje se mu a tak malý si umí aspoň hrát sám, to už nevidí! Řekla jsem jí, že syn dělá práci, co je potřeba, aby to chápala 🙈.
Máte pravdu, čeština se vyvíjí a dál vyvíjet bude. S anglikanismy mám své soukromé zkušenosti, oba synové 8 a 16 let je hojně používají 😁.
Vaše snacha musí být jako v Jíříkově vidění 😀.
P.S. Jedu teď ze Slovenska, z Malých Bielic a doteď jsem netušil, že Slováci nepoužívají 5.pad😀
To je pravda, nepoužívají. Syn bydlí ve Stropkově, přestěhovali se tam v r. 2017 z Tyrol, kde jsme celá rodina žili. Za mě udělali chybu, starší děti chodily zde v Rakousku do školy, byl to jejich domov, ale snacha si postavila hlavu. Přemlouvaly jsme jí s maminkou zemřelého manžela, aby tedy zůstali někde ve Wien a ona dojížděla vyučovat do Bratislavy, ale aby zůstali tu. Postavila si hlavu a syn hold nic s tím nenadělal. Vnoučata jí několikrát řekli, že hned, jak to bude možné, vrátí se zpět sem do Rakous. Babičku od táty mají v Bratislavě, tak z Wien je to kousek. I její rodiče, žijící v Košicích ji to rozmlouvali, ale nepovedlo se. Je tu lepší sociální systém. Nejstarší syn má zase právničku z městského úřadu Znojmo a ta je taky tvrdohlavá. Tak aspoň sem on dojíždí do práce. Další dva synové mají jasno, též mají Česky, ale ty sem za nimi šly bydlet a jsou spokojené. Přeji Vám krásné dny.
2
Sledujících
0
Sleduje
2
Sledujících
0
Sleduje
Bylo to na zadek, ne na záda a při takovém záchvatu rozmazlenosti asi jediné možné. Ta učitelka je taky jenom člověk a starat se o takové děti asi není žádný med.
1 odpověď
0
Sledujících
0
Sleduje
0
Sledujících
0
Sleduje
Ověřený uživatel
Tento účet je ověřený Seznamem a představuje skutečnou osobu, registrovanou firmu nebo subjekt.
Tak má jít pást krávy a ne dělat dětmi!!!
2 odpovědi