Nic nového pod sluncem. Viz Odkaz 1
Když jsem byl malý, tak rodiče odnaučili mého bratra dudlíku tak, že ho vložili do rozdrcené tabletky Sulfathiazolu. Tenkrát (v 50. létech) ještě nebyl na angínu tak dostupný penicilin a tak se běžně léčilo sulfonamidy. Ten Sulfathiazol byl odporně hořký. Bratr ho vyplivl, řekl Fuj! a už ho nechtěl.
Koupili jsme ho v r. 1989 v libkovické mototechně s trochu odřeným lakem na boku. Dali menší slevu, ale hlavně to bylo jediné auto, které měli bez čekání. Měli i Škody 125, ale na ty tam stála ve dne v noci velká fronta. Jako nové ale mělo spoustu závad: blinkry blikaly současně na obou stranách, z nádrže tekl benzín, půlky motoru netěsnily, takže všude v motor. prostoru byl nastříkaný olej a dalších několik závad. Všechno mi ale v Ústí opravili v rámci záruky (na ten špatně slepený motor si nakonec pozvali Rumuna) a po dobu 3 let jsem byl velmi spokojený. Motor živý a dobře táhl (musel se ale točit!), dlouhodobá spotřeba 8 l /100 km, pérování výborné, jízdní vlastnosti (proti předešlému Moskviči) také dobré. A místa v něm bylo dost, i když se to zvenku nezdálo. V zimě dobře topil i startoval. Nic špatného o něm nemohu říct. Olej M7ADX mám ještě v garáži, mažu jím kolo a panty u vrat...
Ale co se týče "uměleckého dojmu", tak se mi víc líbí ta její fotka v úvodu článku než v těch barevných šňůrkách na fotce dole. Zbytečné prozrazování je často na škodu.
Jak pravil klasik: „Však lépe v mylné naději sníti, před sebou čirou temnotu, nežli budoucnost odhaliti, strašlivou poznati jistotu! “ (K. J. Erben, Kytice)
Zkuste se vžít do kůže vojáka - protivníka husitského vojska. Nepřítel nemohl už jen z fyzikálního hlediska rozpoznat píseň Kdož sú boží... Když začali husité před bitvou zpívat, tak je nikdo nedirigoval. A i kdyby, tak každých 300 metrů vzdálenosti od posluchače se zvuk zpozdil o vteřinu. Navíc nikdo bojovníkům nedal základní tón. To co slyšel každý nepřátelský voják, muselo znít přímo děsivě. A není divu, že účinek takového "zpěvu" podlomil morálku protivníka.
I když neříkám, že tohle byla zrovna příčina debaklu "papeženců" v této bitvě.
1
Sledujících
0
Sleduje
1
Sledujících
0
Sleduje
Ověřený uživatel
Tento účet je ověřený Seznamem a představuje skutečnou osobu, registrovanou firmu nebo subjekt.
Obchodu nerozumím, ale paní Dvořáková mi mluví z duše. Desítky let tvrdím, že je dobré vždy po 10 letech změnit obor. Na novém pracovišti pak uplatníte zkušenosti z předchozích působení; to většinou nedovedou ti, kteří stále pracují ve stejném oboru a zákonitě trpí "provozní slepotou". To je moje celoživotní zkušenost jako lékaře (už v důchodu): interna, venkovský obvod, informační systémy a statistika, znovu obvod a nakonec LDN (zatím ještě ne jako pacient...)