Chodím nakupovat každý týden ve čtvrtek do jedno konkrétního Alberta - už 8 let.
Důvod je čistě praktický. Nákupy jsou opruz a tan večer mám pravidelnou anglickou konverzaci která končí v 19:30
V obchodě nebývá tou dobou už moc lidí.
Za poslední cca 3-4 měsíce ceny pomalu a průběžně klesají.
Plácání novinářů kteří jen opisují jeden od druhého a bojí se napsat něco jinak a stejně tak kvičení fňukalů v diskuzích o tom jak se vše zdražuje mi už leze krkem...
PS: samozřejmě že nakupuju rád a co nejvíc v akcích - a pokud to jen trochu jde: v akci nakupuji do zásoby. Rozhodně to není proto že bych si myslel že jsem chudý, nicméně myslím si o sobě že nejsem na "hlavu padlý"
nemám rád Rusáky a přeju si aby co nejdřív tuhle válku prohráli
Nicméně: běhá mi mráz po zádech když si uvědomím co běžní Rusové prožívají:
Když jsem byl v roce 86 na vojně (jako většina z nás z donucení) neubránil jsem se úvahám o tom co bych udělal kdyby začala válka.
Dezertoval bych? udělal bych si nějaké zranění?
Vzepřít není tak snadné jak se zdá nám, kdo nejsme v situaci Rusů...
Došel jsem tehdy k názoru, že nejspíš bych, přes vnitřní nesouhlas, poslechl rozkazy.
Měl jsem doma manželku...
0
Sledujících
0
Sleduje
0
Sledujících
0
Sleduje
Ověřený uživatel
Tento účet je ověřený Seznamem a představuje skutečnou osobu, registrovanou firmu nebo subjekt.
je to bohužel smutná pravda že se u nás kouká při soutěžích na cenu a jinak nic
A není to jen o velkých zakázkách:
Podívejte se na diskuze na netu - voliči Babiše a Okamury všude brečí co by všecko mělo být levnější od elektriky po rohlík...
Ti samí voliči Babiše a Okamury pak nadávají že jsou malé platy a důchody
Tak bohužel tihle lidi přemýšlejí a Babiš s Okamurou hrají na jejich strunu
Kde se má vzít na ty větší platy a důchody? z těch malých cen?
6 odpovědí