Nepatřím k odmítačům čehokoliv digitálního, spíše naopak, ale jsem toho názoru, že alespoň některé základní činnosti, jako je např. diskutované placení, dále mě tak spatra napadá prokazování totožnosti a dále třeba i vzdělání a šíření informací vůbec musí mít vedle oné digitální (řekněme rovnou: mnohem výkonnější a pohodlnější) podoby i onu dřevní podobu v podobě papírových (či kovových) peněz, v podobě plastové (či jiné) kartičky prokazující naši totožnost a také tištěné knihy, které uchovají naše vědomosti v případě fatálního výpadku. Vždyť stačí být pár dní mimo napájecí síť a já si ve svém telefonu nepřečtu žádnou knihu, nezaplatím kartou, kterou v něm mám a neprokáži svoji totožnost.
Ostatně, včera byla malá ochutnávka v podobě celosvětového výpadku leteckého spojení kvůli nepatrné chybce v updatu bezpečnostního softwaru. A může být hůře.
Pro začátek: jsem důchodce 70+
Můj názor je ten, že vlastníkem pracovního místa je onen proklínaný podnikatel, který MUSÍ mít možnost nakládat s ním podle svého uvážení. Jeho zájmem je mít na tom místě co nejefektivnější pracovní sílu, což neznamená co nejvydíratelnější. Prostě tam potřebuje někoho, kdo umí. A když neumí, musí mít možnost hledat dál.
Od toho se vše odvíjí. Když nemá možnost vyhledat někoho schopného, zkrachuje, a s ním i ta neschopná pracovní síla, které se nesmí zbavit.
0
Sledujících
0
Sleduje
0
Sledujících
0
Sleduje
Ověřený uživatel
Tento účet je ověřený Seznamem a představuje skutečnou osobu, registrovanou firmu nebo subjekt.
Lépe, když dítě nějakou dobu cucá dudlík, kterého se časem zbaví, než když cucá paleček, kterého se nezbaví.
2 odpovědi